صبر

ز حکمتهاى امام صادق «علیه السلام»:
لا تَعدُن مصیبةً اعطیت علیها الصبر واستوجبت علیها من الله ثواباً بمصیبةٍ انما المصیبةُ اَن یَحْرُمَ صاحِبَها أجرَها وثوابَها اذا لم یَصبر عندَ نزولِها.

^{(تحف العقول صفحه 375)}

مصیبت واقعى، آن است که انسان در هنگام بروز حوادث ناگوار و سخت، تاب و تحمل خود را از دست داده و ناشکرى از خود نشان دهد، که در نتیجه از اجر و ثواب آن مصیبت، محروم شود.
 اما مصیبتى که انسان در هنگام نزول آن با توفیق الهى صبر پیشه نموده بى‏تابى نکند، تحمل خود را از دست ندهد و در اثر این مجاهدت، مستحق ثواب الهى شود، در حقیقت این مصیبت، مصیبت نیست، بلکه نعمت است.