معناى آیۀ شریفۀ: "إن اللَّه یَحولُ بَیْنَ المَرءِ وَ قَلبِه" چیست؟
یحول:
از ریشۀ "حول"، به معناى واسطه شدن شىء میان دو چیز است. وقتى سخن از
حایل شدن به میان مىآید؛ یعنى اولاً: باید دو چیز وجود داشته باشد که
شىء سوّمى بین آن دو فاصله شود. ثانیاً: بین آن دو قرب و نزدیکى وجود
داشته باشد. قلب:
مراد از قلب در این آیه، همان معناى ظاهرى (عضو رئیسۀ بدن) نیست، بلکه
همان گوهر مجرد ملکوتى است که انسانیت انسان به آن بستگى دارد و بسیارى از
حالات روحى اعم از ادراکات حضورى یا حصولى حب و بغض و... به آن نسبت داده
مىشود، قلبى که به فرمایش امیرمؤمنان على (ع) ظرف است و بهترین قلبها،
قلبى است که معارف حقه و نیتهاى خیر را نگاه مىدارد. قلبى که مایۀ شرف و
فضیلت انسان بر معظم مخلوقات است، لذا حیلولت و مانع شدن، معناى مادى
نداشته و امرى کاملاً تجردى و معنوى است که خداى متعال بدین وسیله
مىخواهد حاکمیت خودش را بر تمام افکار و اعمال انسان، اعلان دارد. همچنان
که در آیۀ 16 سورۀ ق، حضور تام و تمام خود را بر افکار و اعمال انسان
اعلام مىدارد: "و نحن اقرب الیه من حبل الورید".
صمیمانه آماده تبادل لینک با شما هستیم لطفا ما را با نام بزرگترین سایت تفریحی ایرانیان لینک کنید