انتظار ظهور یعنی چه؟ «افضل الاعمال انتظار الفرج»
یعنی چه؟ بعضی خیال می کنند اینکه افضل اعمال انتظار فرج
است، به این معناست که انتظار داشته باشیم امام مهدی علیه
السلام عج با عده ای که خواص اصحابشان هستند یعنی
سیصد و سیزده نفر و عده ای غیرخواص ظهور کنند، بعد دشمنان
اسلام را از روی زمین بردارند، امنیت و رفاه و آزادی کامل را
برقرار کنند، آن وقت به ما بگویند بفرمایید! ما انتظار چنین فرجی
را داریم و می گوییم افضل اعمال هم انتظار فرج است! (یعنی
بگیر و ببند، بده به دست من پهلوان!) نه، انتظار فرج داشتن
یعنی انتظار در رکاب امام بودن و جنگیدن و احیانا شهید شدن،
یعنی آرزوی واقعی و حقیقی مجاهد بودن در راه حق، نه آرزوی
اینکه تو برو کارها را انجام بده، بعد که همه کارها انجام شد و
نوبت استفاده و بهره گیری شد آن وقت من می آیم!
مانند قوم موسی علیه السلام که اصحاب پیامبر اکرم گفتند: یا
رسول الله! ما مانند قوم موسی نیستیم. وقتی به نزدیک
فلسطین که عمالقه در آنجا بودند رسیدند و دیدند یک عده مردان
جنگی در آنجا هستند. گفتند: موسی! «فاذهب انت و ربک
فقاتلا انا هیهنا قاعدون» (مائده/24) ما اینجا نشستهایم تو و
خدا بروید بجنگید آنجا را تصفیه و از دشمن خالی کنید، خانه را
آب و جارو بزنید، وقتی برای ما خبر آوردید که هیچ خطری نیست،
فقط باید برویم راحت بنشینیم و از نعمتها استفاده کنیم، ما به
آنجا میآئیم! موسی گفت: پس شما چی؟ شما هم وظیفه
دارید که دشمن را که خانه شما را اشغال کرده است از خانه تان
بیرون کنید.
اصحاب پیغمبر مانند مقداد گفتند: یا رسول الله! ما آن حرف را
نمیزنیم که بنی اسرائیل(۱) گفتند. ما میگوئیم: یا رسول الله
شما اگر فرمان بدهید که خودتان را بدریا بریزید، بدریا میریزیم،
به آتش بزنید، به آتش میزنیم.
انتظار فرج داشتن یعنی واقعا در نیت ما این باشد که در رکاب
امام زمان و در خدمت ایشان دنیا را اصلاح کنیم. در زیارت امام
حسین علیه السلام علیه السلام میگوئیم: «یا لیتنا کنا معک
فنفوز فوزا عظیما» (که یک ورد شده برای ما و به معنای آن
هم توجه نمیکنیم) یا ابا عبدالله! ای کاش ما با تو بودیم و
رستگاری عظیم پیدا میکردیم.
معنایش این است که ای کاش ما در خدمت تو بودیم و شهید
میشدیم و از راه شهادت رستگاری عظیم پیدا میکردیم. آیا
این ادعای ما از روی حقیقت است؟ افرادی هستند که از روی
حقیقت ادعا میکنند ولی اکثر ما که در زیارتنامهها میخوانیم،
لقلقه زبان است.
۱)بنی اسرائیل به فرزندان و نوادگان حضرت یعقوب علیه
السلام گفته میشود.
اسرائیل واژهای عبری به معنای بنده خدا و نیز لقب حضرت
یعقوب است. از این رو به فرزندان و نوادگان آن پیامبر بزرگ الهی
«بنی اسرائیل» گفته میشود.
با رفتن حضرت یوسف علیه السلام به مصر و سپس هجرت
حضرت یعقوب و دیگر فرزندانش به آنجا و فراوانشدن تعداد
نوادگان آن پیامبر، بنی اسرائیل به صورت خاندانی
پر جمعیت در مصر درآمد.
این جمعیت که فرزندان و نوادگان دوازده
پسر حضرت یعقوب بودند، به دوازده گروه یا دوازده سبط بنی
اسرائیل شناخته میشدند که در قرآن کریم از آنان با عنوان
«اسباط» یاد شده است.
منبع:http://www.tahoor.com |